Անպռոյգ

adj.

Նոյն ձայն է եւ ի յն. ἁπροίκος. dotis expers, indotatus, -ta. Որ չբերէ ընդ իւր զպռոյգ, զվարձանս, զօժիտ հարսնութեան.

Զորդիսն՝ որ յանպռոյգ կնոջէն. (Մխ. դտ.։)