adv.

ԱՆՍԵՐՄՆԱԲԱՐ ԱՆՍԵՐՄՆԱՊԷՍ. ἁσπόρως. sine semine. Առանց սերման. առանց գործակցութեան առն.

Զանհասանելի զբանն աստուած բնաւորապէս անսերմնաբար կրեցեր ի քում որովայնի. (Շար.։)

Յարգանդի կուսին անսերմնապէս բողբոջեալ. (Ոսկ. համբարձ.։)

Որ տարաւ զանտանելին յարգանդի անսերմնապէս։ Անսերմնապէս տղայացաւ յորովայնի քում. (Շար.։)