Անսխալագոյն, Գունի, Ից

adj.

Առաւել անսխալ (ըստ ամենայն առման).

(Որպէս չորեքանկիւնի) հաստատեալ է անսխալագոյն եւ անվթարագոյն մարդկային մարմնոյն բնութիւն. (Փիլ. լին.։)

Զանսխալագոնսն մանաւանդ ունել հաստատութիւն. (Պիտ.։)

Անսխալագունի արժանի եղեալ պահպանութեան. (Նիւս. կազմ.։)