hy    |   fr

Անտաժան

adj.

ԱՆՏԱԺԱՆ եւ ԱՆՏԱԺԱՆԵԼԻ Ուր չիք տաժանումն. անզբաղ. անվիշտ. անցաւ. զահմէթսիզ.

Ի բազում աւուրս ուրախ եղեալ՝ եւ մարմնով եւ հոգւով, յիրսն (կամ յիւրսն) անտաժան անդրէն դարձաւ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Անտաժանելի երկամբք սրբոյ կուսին. (Զքր. կթ.։)