adj.

ἁδιάδοχος. successore carens, jugis, perpetuus. Ոյր չիք փոխանորդ կամ յաջորդ. անյաջորդելի. յաւեժական.

Լոյսն անփոխանորդելի. (Ածաբ. նոր կիր.։)

Փառք կամ բարձրութիւն անփոխանորդելի. (Նար. խչ. եւ Նար. ՟Լ՟Բ։)

Անփոխանորդելի խնդութիւն. (Սկեւռ. յար.։)

Զօրութիւնք հզօրք, պետութիւնք անփոխանորդելիք. (Ոսկ. համբեր.։)

Եւ Անփոխարինելի. անվճարելի.

Զայս ամենայն անփոխանորդելի պարգեւական ձիրս ընկալաք. (Նար. կուս.։)