hy    |   fr

Աշխարհատէր

s.

master of the world, conqueror;
prince.

s.

Տէր աշխարհի. թագաւոր. իշխան.

Աշխարհատեառք անկանէին ընդ միմեանս։ Գնաց առ մեծ իշխանն աշխարհատէրն. (Բուզ ՟Գ. 4. 10։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աշխարհատէր աշխարհատեարք
accusatif աշխարհատէր աշխարհատեարս
génitif աշխարհատեառն աշխարհատերանց
locatif աշխարհատեառն աշխարհատեարս
datif աշխարհատեառն աշխարհատերանց
ablatif աշխարհատեառնէ աշխարհատերանց
instrumental աշխարհատերամբ աշխարհատերամբք