ԱՇԽՈՅԺՈՒԹԻՒՆ կամ ԱՇԽՈՒԺՈՒԹԻՒՆ Արութիւն. արիութիւն. կտրճութիւն. եավուզլուգ.
Քամահեաց զհասակաւն, ոչ գիտացեալ զհոգւոյն աշխոյժութիւն. (Պտմ. աղեքս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աշխուժութիւն | աշխուժութիւնք | 
| accusatif | աշխուժութիւն | աշխուժութիւնս | 
| génitif | աշխուժութեան | աշխուժութեանց | 
| locatif | աշխուժութեան | աշխուժութիւնս | 
| datif | աշխուժութեան | աշխուժութեանց | 
| ablatif | աշխուժութենէ | աշխուժութեանց | 
| instrumental | աշխուժութեամբ | աշխուժութեամբք |