cf. Առաքինանամ.
cf. ԱՌԱՔԻՆԱՆԱԼ.
Որ առաքինեցաւն ի մէջ ամենայն հեթանոսաց։ Հաւատովք իւրով առաքինեցաւ նա ի մէջ փղշտացւոց. (Եփր. ՟ա. կոր. եւ Եփր. եբր.։)
Որք յառաջին ժամանակս առաքինեցան. (Ոսկ. եբր. եւ Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
Առաքինեալ քաջասցին։ Առաքինեցաւ յոյժ. եւ այլն. (Վրք. հց. ձ։)
Անձամբ իւրով առաքինեսցի. (Եփր. համաբ.։)
Առաքինեալք յարդարութիւն եւ ի սրբութիւն։ Որ զկնի նորա առաքինեցան անարատ մտօք. (Յճխ. ՟Թ. ՟Ժ՟Գ։)
Ըստ օրինացն առաքինեալք. (Սեբեր. ՟Գ։)
Վասն սիրելոյ զառաքինելն. (Խոսր.։)