Ատելն. ատելութիւն.
Ատեցումն մարմնոց եւ ամենայն երկրաւոր նիւթոց. (Վրք. հց. ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ատեցումն | ատեցմունք |
| accusatif | ատեցումն | ատեցմունս |
| génitif | ատեցման | ատեցմանց |
| locatif | ատեցման | ատեցմունս |
| datif | ատեցման | ատեցմանց |
| ablatif | ատեցմանէ | ատեցմանց |
| instrumental | ատեցմամբ | ատեցմամբք |