adj.

Որ արարգ արագ կամ դիւրաւ յաղթէ.

Զնաբուգոդոնոսոր նշանակէ առիւծ՝ վասն արագայաղթ լինելոյ ամենայն հակառակորդաց. (Լմբ. յովէլ.։)

Աստուծոյ եւ բանին է արուեստս, եւ լեզուք մարդկան արագայաղեւք. (Ոսկիփոր.։)