hy    |   fr

Արտաճառ

adj.

Յայտնի ճառեալ. բացայայտ. կամ Վիճաբանական. Բաց խօսած կամ հակաճառութենէ տակ ընկած.

Ի նոյն մտաց զօրութիւն համաձայնի միւսոյ սեանն կարծելոյ արտաճառ վարդապետութիւն. (Լմբ. սղ.։)