Տարագծութիւն. զրկումն, կամ բարձրումն.
Արտամերժումն ամենայն (կամ յամենայն) բարեաց. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արտամերժումն | արտամերժմունք |
| accusatif | արտամերժումն | արտամերժմունս |
| génitif | արտամերժման | արտամերժմանց |
| locatif | արտամերժման | արտամերժմունս |
| datif | արտամերժման | արտամերժմանց |
| ablatif | արտամերժմանէ | արտամերժմանց |
| instrumental | արտամերժմամբ | արտամերժմամբք |