hy    |   fr

Արտաքսաբերութիւն

cf. ԱՐՏԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ.

Բանիւ եւս՝ որ ըստ արտաքսաբերութեան, զոգիս արծարծեցելոյ կատարելագոյն բնութեան. (Փիլ. լին.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արտաքսաբերութիւն արտաքսաբերութիւնք
accusatif արտաքսաբերութիւն արտաքսաբերութիւնս
génitif արտաքսաբերութեան արտաքսաբերութեանց
locatif արտաքսաբերութեան արտաքսաբերութիւնս
datif արտաքսաբերութեան արտաքսաբերութեանց
ablatif արտաքսաբերութենէ արտաքսաբերութեանց
instrumental արտաքսաբերութեամբ արտաքսաբերութեամբք