Ելք ի դուրս արտաքոյ ուղւոյ կամ կարգի իրիք. որպէս լտ. deviatio ուստի ԶԱՆՑՔ ԱՐՏՈՒՂՈՒԹԵԱՆ, որ եւ կոչի ԱՌԱՆՑՈՒԹԻՒՆ, եւ Ի դուրս ցցուումն, ելունդն, բարձրութիւն. ἑξοχή eminentia, excrescentia
Նմանեցուցանէ իմն զի ձեռն փողոյն ելեալ ձայնն՝ աճառապատ արտուղութեանն զանցիւք՝ շուրջ զիւրեաւ հնչեցեալ. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արտուղութիւն | արտուղութիւնք |
| accusatif | արտուղութիւն | արտուղութիւնս |
| génitif | արտուղութեան | արտուղութեանց |
| locatif | արտուղութեան | արտուղութիւնս |
| datif | արտուղութեան | արտուղութեանց |
| ablatif | արտուղութենէ | արտուղութեանց |
| instrumental | արտուղութեամբ | արտուղութեամբք |