Իբր Աւելահոգութիւն. աւելորդ հոգ.
Մեղայ՝ ըստ հասարակաց բառի՝ աւելհոգութեամբ. (Մաշկ.։)
Աւելհոգութիւն, այսինքն հոգալ զայն՝ որ չէ իւր գործ. (Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աւելհոգութիւն | աւելհոգութիւնք |
| accusatif | աւելհոգութիւն | աւելհոգութիւնս |
| génitif | աւելհոգութեան | աւելհոգութեանց |
| locatif | աւելհոգութեան | աւելհոգութիւնս |
| datif | աւելհոգութեան | աւելհոգութեանց |
| ablatif | աւելհոգութենէ | աւելհոգութեանց |
| instrumental | աւելհոգութեամբ | աւելհոգութեամբք |