Բանապատկառիմ

ձ.

ԲԱՆԱՊԱՏԿԱՌԻԼ. Իբր Պատկառելի լինել բանիւք.

Մովսէս սքօղեալ երեսօք խօսէր ցնոսա. որ եւ ի պայծառութենէ երեսացն բանապատկառիւր. (Թէոփիլ. պհ.։)