Բարեբաստիմ, եցայ

ձ.

εὑδαιμονέω Երջանկանալ. բարեբախտիլ.

Մինովս զայսոսիկ օրէնս եդ իւրոցն քաղաքացւոց, ի ձեռն որոց կրետէ զամենայն ժամանակս իւր բարեբաստի. (Պղատ. մինովս.։)