hy    |   fr

Բարեբաստիմ, եցայ

vn.

cf. Բարեբախտանամ.

ձ.

εὑδαιμονέω Երջանկանալ. բարեբախտիլ.

Մինովս զայսոսիկ օրէնս եդ իւրոցն քաղաքացւոց, ի ձեռն որոց կրետէ զամենայն ժամանակս իւր բարեբաստի. (Պղատ. մինովս.։)