Բարեմիտ լինել, այսինքն հլու, դիւրանսաց, միամիտ եւ յօժարամիտ. հնազանդել.
Պարկեշտութեամբ եւ համեստութեամբ բարեմտեալ ըստ ամենայնի առաջնորդական խրատուն. (Յճխ. ՟Ժ՟Ը։)
Կամ Անդորրամիտ լինել, ուրախ սրտիւ համբերել.
Հիւանդանա՞ս, բարեմտեա՛. (Բրս. ի սղ. ՟Ծ՟Բ։)