ԲԱՑԱԲԱՐՁՈՒԹԻՒՆ ԲԱՑԱԲԱՐՁՈՒՄՆ. Ի բաց բարձումն (իրօք կամ մտօք).
Ի բառնալ թուոցն բացաբարձութեան յեղանակելով իսկ միահամուռ բացաբարձական թուոցն. (Շիր.։)
Դիր գոլ գերագոյականն էի զեղականացն բացաբարձումն. (Մաքս. եկեղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացաբարձութիւն | բացաբարձութիւնք |
| accusatif | բացաբարձութիւն | բացաբարձութիւնս |
| génitif | բացաբարձութեան | բացաբարձութեանց |
| locatif | բացաբարձութեան | բացաբարձութիւնս |
| datif | բացաբարձութեան | բացաբարձութեանց |
| ablatif | բացաբարձութենէ | բացաբարձութեանց |
| instrumental | բացաբարձութեամբ | բացաբարձութեամբք |