ԲԱՑԱԲԱՐՁՈՒԹԻՒՆ ԲԱՑԱԲԱՐՁՈՒՄՆ. Ի բաց բարձումն (իրօք կամ մտօք).
Ի բառնալ թուոցն բացաբարձութեան յեղանակելով իսկ միահամուռ բացաբարձական թուոցն. (Շիր.։)
Դիր գոլ գերագոյականն էի զեղականացն բացաբարձումն. (Մաքս. եկեղ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բացաբարձութիւն | բացաբարձութիւնք |
accusatif | բացաբարձութիւն | բացաբարձութիւնս |
génitif | բացաբարձութեան | բացաբարձութեանց |
locatif | բացաբարձութեան | բացաբարձութիւնս |
datif | բացաբարձութեան | բացաբարձութեանց |
ablatif | բացաբարձութենէ | բացաբարձութեանց |
instrumental | բացաբարձութեամբ | բացաբարձութեամբք |