adj. s.

Որ գօտէկռիւ լինի. եւ Գօտէկռուութիւն.

Երիս կռիւս հանդիսանամ. կռիւ, եւ գօտէմարտ, եւ բռնամարտ. (Կեչառ. աղեքս.։)

ԳՕՏԷՄԱՐՏ ԼԻՆԵԼ. ԳՕՏԷՄԱՐՏԻԼ. cf. ԳՕՏԷԿՌԻՒ ԼԻՆԵԼ.

Եւ գօտէմարտ (կամ գօտէմարտի) լինելն. (Վրդն. ծն.։)

Մարդ ընդ մարդ գօտէմարտիլ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 31։)

Գօտէմարտեալ յերեկոյին. (Յիսուս որդի.։)

Յակոբ ... ընդ անեղին գօտէմարտեաւ. այսինքն գօտէմարտեցաւ. (Գանձ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Գօտէմարտիմ, եցայ

Գօտէմարտութիւն, ութեան

Voir tout