Որ ունի դատ ընդ այլում.
Պարտապանքն եւ դատաստանաւորքն առ դրան ապարանից քոց դեգերեալ կային. (Եղիշ. երէց.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դատաստանաւոր | դատաստանաւորք |
| accusatif | դատաստանաւոր | դատաստանաւորս |
| génitif | դատաստանաւորի | դատաստանաւորաց |
| locatif | դատաստանաւորի | դատաստանաւորս |
| datif | դատաստանաւորի | դատաստանաւորաց |
| ablatif | դատաստանաւորէ | դատաստանաւորաց |
| instrumental | դատաստանաւորաւ | դատաստանաւորաւք |