ԵՐԻՒԱՐ ԵՐԻՒԱՐԵԼ ԵՐԻՒԱՐՈՒԹԻՒՆ. cf. Երիվար, եւ այլն։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երիւարութիւն | երիւարութիւնք |
| accusatif | երիւարութիւն | երիւարութիւնս |
| génitif | երիւարութեան | երիւարութեանց |
| locatif | երիւարութեան | երիւարութիւնս |
| datif | երիւարութեան | երիւարութեանց |
| ablatif | երիւարութենէ | երիւարութեանց |
| instrumental | երիւարութեամբ | երիւարութեամբք |