Զարդաբեր

adj.

κόσμον φέρων ornatum ferens, decens et consentaneus Որ ինչ բերէ կամ տայ զզարդ. շքեղ. բարեվայելուչ.

Ծնողացն՝ յորժամ վախճանեալ իցեն, զտարեւոր յիշատակսն՝ զայն իսկ, որ զարդարեալքն իցեն, հատուցանել. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)