ԶՈՒԳԱԲԵՐԻԼ. Գալ միանալ. համաձայնիլ. համեմատիլ.
Առ ինքն բնաւորեալ կամիլ զուգաբերիլ՝ լնու զամենայն, եւ թափուր տեղի ո՛չ եւ մի թողու պակասելով. (Պղատ. տիմ.։)
ասացեալ եղեւ ի Հերակլիտոսէ. շարալծեսցե՛ս ընդ բոլորից զոչ բոլորն, որպէս զի զուգաբերեալ (եւ տարբերեալ), զուգերգողքն եւ տարերգողքն, յամենեցունց մի, եւ ի միոյ ամենայնն լիցի. (Արիստ. աշխ.։)