ἑναντίος contrarius Ընդդիմակ. հակառակ. ներհական.
առ միմեանս ըստ ընդդիմաւորին բաժանեցելոց։ Զուգախառնութեամբ ընդդիմաւորացն որակութեամբ. (Նիւս. կազմ. ՟Բ. եւ ՟Լ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընդդիմաւոր | ընդդիմաւորք |
| accusatif | ընդդիմաւոր | ընդդիմաւորս |
| génitif | ընդդիմաւորի | ընդդիմաւորաց |
| locatif | ընդդիմաւորի | ընդդիմաւորս |
| datif | ընդդիմաւորի | ընդդիմաւորաց |
| ablatif | ընդդիմաւորէ | ընդդիմաւորաց |
| instrumental | ընդդիմաւորաւ | ընդդիմաւորաւք |