Թաժայ

adj. s.

ԹԱԺԱՅ կամ ԹԱԺԱՀ, ԴԱԺԱՅ. Բառ ռմկ. թազա, թազէ. այսինքն Նոր, ոչ հնացեալ. (զոր այլք Թարմ կոչեցին, լծ. ընդ ջերմ. յն. թէրմօ՛ս).

Թաժայ եւ մանտր ձուկն. (Մխ. բժիշկ.։)

Նոր գոլով եւ թաժահ եւ զարգացուն. (Վրդն. ծն.։)