νόησις intellectus, mens. Իմացութիւն. իմացական կարողութիւն. միտք.
Իմացուածք աստուծայնոց իմացուածութեանց ոչ են ըստ մերոց իմացուածոցս ի վայր խոնարհմամբ բաժանեալ. (Մաքս. ի դիոն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | իմացուածութիւն | իմացուածութիւնք |
| accusatif | իմացուածութիւն | իմացուածութիւնս |
| génitif | իմացուածութեան | իմացուածութեանց |
| locatif | իմացուածութեան | իմացուածութիւնս |
| datif | իմացուածութեան | իմացուածութեանց |
| ablatif | իմացուածութենէ | իմացուածութեանց |
| instrumental | իմացուածութեամբ | իմացուածութեամբք |