Ինքնօրինակաբար

adv.

ԻՆՔՆՕՐԻՆԱԿ ԻՆՔՆՕՐԻՆԱԿԱԲԱՐ. ἱδιοτρόπως proprio modo, peculiariter. Առանձին օրինակաւ. մասնաւորապէս.

Լոյս առ այսոքիւք ինքնօրինակ, որ մկրտութեանս եւ լուսաւորութիւն. (Ածաբ. մկրտ.։)

Ինքնօրինակաբար, եւ մանաւանդ՝ ըստ ժամանակի սրբոյ ժողովմանն. (Մաքս. եկեղ.։)