Լաւրա

s.

Բառ յն. λαύρα monasterium. այսինքն փարախ կամ հանգրուան. ըստ որում Վանք. (վրիպակաւ գրի եւ Լօռա).

Գնացաք ի լաւրայն աղէքսանդրիոյ։ Կնքեալ զդուռն հօր մեծի լաւրային. (Վրք. հց.։)