pacification, reconciliation.
խաղաղարարն գոլ.
Խաղաղարարութեամբնն որդի աստուծոյ կոչի. (Լմբ. առակ։)
Զաստուած իսկ տէր խաղաղարարութեան՝ ունիցիս. յն. զխաղաղութեանն աստուած. (Ոսկ. մ. Ա. 15։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խաղաղարարութիւն | խաղաղարարութիւնք |
| accusatif | խաղաղարարութիւն | խաղաղարարութիւնս |
| génitif | խաղաղարարութեան | խաղաղարարութեանց |
| locatif | խաղաղարարութեան | խաղաղարարութիւնս |
| datif | խաղաղարարութեան | խաղաղարարութեանց |
| ablatif | խաղաղարարութենէ | խաղաղարարութեանց |
| instrumental | խաղաղարարութեամբ | խաղաղարարութեամբք |