cf. Խցարգել.
ԽՑԱՐԳԵԼ կամ ԽՑԱՒՈՐ. Արգելական ի խցի. բնակեալ ի խուց ճգնաւորական. միայնակեաց.
Քահանայ՝ որ սիւնակեաց է, եւ խցարգել. (Կանոն.։)
Առաքէին արս որս յեղբարց ի սպասաւորութիւն առ ի պէտս վանիցն. Զի եւ այլ խցաւորացն հոգս տանէին. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խցաւոր | խցաւորք |
| accusatif | խցաւոր | խցաւորս |
| génitif | խցաւորի | խցաւորաց |
| locatif | խցաւորի | խցաւորս |
| datif | խցաւորի | խցաւորաց |
| ablatif | խցաւորէ | խցաւորաց |
| instrumental | խցաւորաւ | խցաւորաւք |