ԿԱՐԴԱՑՈՂՈՒԹԻՒՆ ԿԱՐԴԱՑՈՒԹԻՒՆ ԿԱՐԴԱՑՈՒՄՆ. ἁνάγνωσις, ἁνάγνωσμα lectio. ընթերցողութիւն. ընթերցումն. ընթերցուած.
Ըստ առոգանութեան, որով եւ կարդացողութիւն վայելչանայ. (Նչ. քեր.։)
Կարդացութիւն մարգարէութեանցն յառաջ գուշակութիւն է վասն եկեղեցւոյ. (Սիւն. եկեղ։ եւ Ոսկիփոր.։)
Խորհիցի գիրս ուսանել, եւ կարդացման ուշ դնիցէ. (Բրս. հց.։)
Յառաջ եւս մատո՛ զկարդացումն. (Եղիշ. ՟Ա։)
երկարէր զկարդացմունսն։ Կարդացմունք գրոց. (Փարպ.։ որպէս եւ Ճ. ՟Բ.։ Վրք. հց. ՟Է։ Խոսր.։ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Զ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կարդացութիւն | կարդացութիւնք |
accusatif | կարդացութիւն | կարդացութիւնս |
génitif | կարդացութեան | կարդացութեանց |
locatif | կարդացութեան | կարդացութիւնս |
datif | կարդացութեան | կարդացութեանց |
ablatif | կարդացութենէ | կարդացութեանց |
instrumental | կարդացութեամբ | կարդացութեամբք |