s.

ԿԱՐԴԱՑՈՂՈՒԹԻՒՆ ԿԱՐԴԱՑՈՒԹԻՒՆ ԿԱՐԴԱՑՈՒՄՆ. ἁνάγνωσις, ἁνάγνωσμα lectio. ընթերցողութիւն. ընթերցումն. ընթերցուած.

Ըստ առոգանութեան, որով եւ կարդացողութիւն վայելչանայ. (Նչ. քեր.։)

Կարդացութիւն մարգարէութեանցն յառաջ գուշակութիւն է վասն եկեղեցւոյ. (Սիւն. եկեղ։ եւ Ոսկիփոր.։)

Խորհիցի գիրս ուսանել, եւ կարդացման ուշ դնիցէ. (Բրս. հց.։)

Յառաջ եւս մատո՛ զկարդացումն. (Եղիշ. ՟Ա։)

երկարէր զկարդացմունսն։ Կարդացմունք գրոց. (Փարպ.։ որպէս եւ Ճ. ՟Բ.։ Վրք. հց. ՟Է։ Խոսր.։ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կարդացութիւն կարդացութիւնք
accusatif կարդացութիւն կարդացութիւնս
génitif կարդացութեան կարդացութեանց
locatif կարդացութեան կարդացութիւնս
datif կարդացութեան կարդացութեանց
ablatif կարդացութենէ կարդացութեանց
instrumental կարդացութեամբ կարդացութեամբք