Կուսարար, աց

adj.

παρθενοποιός qui virgines facit. Որ կոյսս առնէ, ողջախոհացուցիչ.

Զի ի կուսէ ծնանելոց էր կուսարարն հոգւոց. (Կոչ. ՟Ժ՟Բ. (հին տպ. կուսարանն։))