Հաւելն. հաւանալն. այսինքն սկսկումն. սկզբնաւորութիւն.
Գոչեմ զչարեացս հաւումն, որ կատարիս յիս։ Բողոքեմ զչարեացս հաւումն. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հաւումն | հաւմունք |
| accusatif | հաւումն | հաւմունս |
| génitif | հաւման | հաւմանց |
| locatif | հաւման | հաւմունս |
| datif | հաւման | հաւմանց |
| ablatif | հաւմանէ | հաւմանց |
| instrumental | հաւմամբ | հաւմամբք |