hy    |   fr

Հեզամտութիւն

cf. ՀԵԶՈՒԹԻՒՆ.

Յորժամ զրկեալ՝ հանդուրժեմք, հեզամտութիւն է։ Վասն հեզամտութեան եւ անհպարտութեան. (Ոսկ. գծ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հեզամտութիւն հեզամտութիւնք
accusatif հեզամտութիւն հեզամտութիւնս
génitif հեզամտութեան հեզամտութեանց
locatif հեզամտութեան հեզամտութիւնս
datif հեզամտութեան հեզամտութեանց
ablatif հեզամտութենէ հեզամտութեանց
instrumental հեզամտութեամբ հեզամտութեամբք