cf. Հրդեհումն.
πυρκαϊά incendium. Հրդեհելն, իլն. եւ Հրդեհ. հրկիզութիւն.
Հեղեղօք ողողէ, եւ հրդեհութեամբ ի մասնէ բոցակէզ առնէ. (Արիստ. աշխ.։)
Պատուհասին հրդեհութեամբ. (Շ. յուդ. ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրդեհութիւն | հրդեհութիւնք |
| accusatif | հրդեհութիւն | հրդեհութիւնս |
| génitif | հրդեհութեան | հրդեհութեանց |
| locatif | հրդեհութեան | հրդեհութիւնս |
| datif | հրդեհութեան | հրդեհութեանց |
| ablatif | հրդեհութենէ | հրդեհութեանց |
| instrumental | հրդեհութեամբ | հրդեհութեամբք |