Ճառելն. ճառ. պատմութիւն.
Վկայական նահատակութեանց ճառումն. (Լմբ. էր ընդ եղբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ճառումն | ճառմունք |
| accusatif | ճառումն | ճառմունս |
| génitif | ճառման | ճառմանց |
| locatif | ճառման | ճառմունս |
| datif | ճառման | ճառմանց |
| ablatif | ճառմանէ | ճառմանց |
| instrumental | ճառմամբ | ճառմամբք |