cf. ՄԱԽԱԶՈՒԹԻՒՆ։
Իսկ յասելն. (Ագաթ.)
Հնգետասաներորդ իշխանն մաղխազութեան տանն. իմա՛ զնախարարութիւնն՝ որ կոչիւր մաղխազունիք ի ցեղէ հին հայկազանց։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մաղխազութիւն | մաղխազութիւնք |
| accusatif | մաղխազութիւն | մաղխազութիւնս |
| génitif | մաղխազութեան | մաղխազութեանց |
| locatif | մաղխազութեան | մաղխազութիւնս |
| datif | մաղխազութեան | մաղխազութեանց |
| ablatif | մաղխազութենէ | մաղխազութեանց |
| instrumental | մաղխազութեամբ | մաղխազութեամբք |