hy    |   fr

Մաքառող

adj.

combating, opposing;
quarrelsome.

adj.

Որ մաքառի. հակառակաբան. դիմախօս. ոսոխ.

Արդ ե՛կ արա՛ ցիս, ո՛ մաքառողդ իսրայէլի։ Ե՛կ ցո՛յց դու զինչ ասես, իմաստուն մաքառող ժողովրդեանն. (Մծբ. ՟Ժ՟Է։)