ՄԷՆԱՒՈՐ ՄԷՆՈՒԹԻՒՆ. cf. ՄԵՆԱՒՈՐ. ՄԵՆՈՒԹԻՒՆ։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մէնաւոր | մէնաւորք |
| accusatif | մէնաւոր | մէնաւորս |
| génitif | մէնաւորի | մէնաւորաց |
| locatif | մէնաւորի | մէնաւորս |
| datif | մէնաւորի | մէնաւորաց |
| ablatif | մէնաւորէ | մէնաւորաց |
| instrumental | մէնաւորաւ | մէնաւորաւք |