μονούσιον solum esse in suo genere. Միագոյ լինելն. միակութիւն կամ եզականութիւն.
Որպէս աստեղս. քանզի նրբագոյութիւն նոցա եւ միագոյութիւն մերձ է յաննիւթութիւն. (Մաքս. ի դիոն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | միագոյութիւն | միագոյութիւնք |
| accusatif | միագոյութիւն | միագոյութիւնս |
| génitif | միագոյութեան | միագոյութեանց |
| locatif | միագոյութեան | միագոյութիւնս |
| datif | միագոյութեան | միագոյութեանց |
| ablatif | միագոյութենէ | միագոյութեանց |
| instrumental | միագոյութեամբ | միագոյութեամբք |