ՄՈԽՐԱՇՈՒՆՉ ԼԻՆԵԼ. Զմոխիր ձգել յինքն ի տեղի կամ ընդ շնչոյ.
Մոխրաշունչ եղեւ. (անխառն օդոյ, զոր պարկն արգելոյր ի փողսն կապեալ. Վրդն. լս.։)
Մոխրաշունչ եղեալ (կամ եղեր) քացախ ընկալեալ հոգիաշունչ ռընգամբդ. (Շար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մոխրաշունչ | մոխրաշունչք |
| accusatif | մոխրաշունչ | մոխրաշունչս |
| génitif | մոխրաշնչոյ | մոխրաշնչոց |
| locatif | մոխրաշունչ | մոխրաշունչս |
| datif | մոխրաշնչոյ | մոխրաշնչոց |
| ablatif | մոխրաշնչոյ | մոխրաշնչոց |
| instrumental | մոխրաշնչով | մոխրաշնչովք |