Յայտնի. յայտնական. երեւելի. (կամ անուն բարձր տեղւոյ իրիք)
Հայր Աստուծոյ եղեր յայտնաւոր (դու Դաւիթ). թագաւորեաց լինել ահաւոր. (Գանձ.։)
Ելեալ կային ճակատեալք ի վերայ բարձրաւանդակի լանջակողմանցն յայտնաւորին. (Փարպ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յայտնաւոր | յայտնաւորք |
| accusatif | յայտնաւոր | յայտնաւորս |
| génitif | յայտնաւորի | յայտնաւորաց |
| locatif | յայտնաւորի | յայտնաւորս |
| datif | յայտնաւորի | յայտնաւորաց |
| ablatif | յայտնաւորէ | յայտնաւորաց |
| instrumental | յայտնաւորաւ | յայտնաւորաւք |