Յարակիմ

ձ.

ՅԱՐԱԿԻԼ. Բառ անստոյգ. թերեւս գրելի Յարակցիլ, վարակիլ եւ այլն, եւ կամ իմանալի՝ Յարանալ, հանապազորդել.

Յիմարութենէ եւ յանխրատ հակառակութենէ, յորում տգէտք յարակեալ են, հրաժարեա՛. (Եփր. ՟բ. տիմ.։)