ՅԱՐԿԱՅՈՒԹԻՒՆ կամ ՅԱՐԿԱՑՈՒԹԻՒՆ. cf. ՅԱՐԱԿԱՅՈՒԹԻՒՆ.
Յորում (ի միտս) յարկայութիւն եւ հաստատութիւնն է յառաքինութեան։ Ոչ ապականութիւն, այլ յարկացութիւն հաստատագոյն. (Փիլ. բագն. ՟Ա։ Փիլ. լին. ՟Դ. 153։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | յարկայութիւն | յարկայութիւնք |
accusatif | յարկայութիւն | յարկայութիւնս |
génitif | յարկայութեան | յարկայութեանց |
locatif | յարկայութեան | յարկայութիւնս |
datif | յարկայութեան | յարկայութեանց |
ablatif | յարկայութենէ | յարկայութեանց |
instrumental | յարկայութեամբ | յարկայութեամբք |