ՅԱՐԿԱՅՈՒԹԻՒՆ կամ ՅԱՐԿԱՑՈՒԹԻՒՆ. cf. ՅԱՐԱԿԱՅՈՒԹԻՒՆ.
Յորում (ի միտս) յարկայութիւն եւ հաստատութիւնն է յառաքինութեան։ Ոչ ապականութիւն, այլ յարկացութիւն հաստատագոյն. (Փիլ. բագն. ՟Ա։ Փիլ. լին. ՟Դ. 153։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յարկայութիւն | յարկայութիւնք |
| accusatif | յարկայութիւն | յարկայութիւնս |
| génitif | յարկայութեան | յարկայութեանց |
| locatif | յարկայութեան | յարկայութիւնս |
| datif | յարկայութեան | յարկայութեանց |
| ablatif | յարկայութենէ | յարկայութեանց |
| instrumental | յարկայութեամբ | յարկայութեամբք |