Նիհարանալն, նիհարիլն, եւ տկարանալն.
Վերստին պատերազմեալ՝ զնիհարումն փոխէր. յն. զպարտութիւն. (Սոկր. ՟Ա. 4։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | նիհարումն | նիհարմունք |
accusatif | նիհարումն | նիհարմունս |
génitif | նիհարման | նիհարմանց |
locatif | նիհարման | նիհարմունս |
datif | նիհարման | նիհարմանց |
ablatif | նիհարմանէ | նիհարմանց |
instrumental | նիհարմամբ | նիհարմամբք |