s.

Համաբնութիւն. բնութենակցութիւն. համագոյութիւն.

Զոր մեք համաբնութեան եւ նոյնաբնութեան դաւանեմք զձայնս, նոքա փոփոխման եւ այլայլութեան վերագրեն անձանց երրորդութեան. (Լմբ. հանգ.։)

Ոչ ի համասեռից հաւասարութիւն, ոչ ի նոյնաբնութեանց բաղդատութիւն. (Սկեւռ. աղ.։)

Առ հօր ըստ նոյնաբնութեան, եւ առ հօր ըստ անձնաւորութեան. (Տօնակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նոյնաբնութիւն նոյնաբնութիւնք
accusatif նոյնաբնութիւն նոյնաբնութիւնս
génitif նոյնաբնութեան նոյնաբնութեանց
locatif նոյնաբնութեան նոյնաբնութիւնս
datif նոյնաբնութեան նոյնաբնութեանց
ablatif նոյնաբնութենէ նոյնաբնութեանց
instrumental նոյնաբնութեամբ նոյնաբնութեամբք