extinction;
annihilation.
ՇԻՋՈՒԹԻՒՆ ՇԻՋՈՒՄՆ. σβέσις extinctio. Շիջանիլն. մարիլը, մարումը.
Հեղիաս (ի թաբոր) ի միտ առ զշիջութիւն ջրահրոյն ի խորհուրդ աւազանին. (Վանակ. յուրախացիրն.։)
Արագ արագ ի վեր յարեայ ի մեռելոյն (սգոյ), զմահն համարեալ ոչ շիջումն հոգւոյ, այլ քակումն եւ անջատումն ի մարմնոյ. (Փիլ. իմաստն.։)
Ի ծագման արեգականն՝ աղօտագունից փայլմանց լինի շիջումն. (Անան. ի յովնան.։)
Յիշեա՛ զհարսանեաց զփակումն, եւ զլապտերաց զշիջումն. (Պիտառ.։)
Գթութիւն՝ շիջումն թերահաւատութեան, եւ նշոյլք լուսոյ հաւատոց. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շիջումն | շիջմունք |
| accusatif | շիջումն | շիջմունս |
| génitif | շիջման | շիջմանց |
| locatif | շիջման | շիջմունս |
| datif | շիջման | շիջմանց |
| ablatif | շիջմանէ | շիջմանց |
| instrumental | շիջմամբ | շիջմամբք |