hy    |   fr

Ոխալութիւն

s.

Բառ անստոյգ. իբր Ոխակալութիւն, կամ Օտարընկալութիւն.

Եբրայեցւոց ազգն չարչարեալ առ ի յօտար ոխալութեանն. (Փիլ. ել. ՟Բ. 1։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ոխալութիւն ոխալութիւնք
accusatif ոխալութիւն ոխալութիւնս
génitif ոխալութեան ոխալութեանց
locatif ոխալութեան ոխալութիւնս
datif ոխալութեան ոխալութեանց
ablatif ոխալութենէ ոխալութեանց
instrumental ոխալութեամբ ոխալութեամբք