unfortunate country.
Երկիր կամ գաւառ անծանօթ, եւ կամ չքանալոյ արժանի, ուստի ծագեալ իցէ վնաս աշխարհի.
Յութերորդ ամի հերակլայ կայսեր երեւեցաւ ի չքաստանէ, եւ այլն. (Ասող. ՟Գ. 4։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | չքաստան | չքաստանք |
| accusatif | չքաստան | չքաստանս |
| génitif | չքաստանի | չքաստանաց |
| locatif | չքաստանի | չքաստանս |
| datif | չքաստանի | չքաստանաց |
| ablatif | չքաստանէ | չքաստանաց |
| instrumental | չքաստանաւ | չքաստանաւք |